7 december: het fort en de natuur rond Kumbhalgarh

Na een laatste blik op het meer zijn we naar Kumbhalgarh vertrokken. Deze maal rijden we niet via de highway maar wel via een kleine weg door de bergen. De panorama’s zijn mooi, soms eens hoog, dan weer laag… 

De bevolking van deze streek is niet zo rijk en leeft van het land. Hier worden de ossen nog steeds gebruikt om de akkertjes te ploegen.  Het irrigatiesysteem bestaat nog steeds uit een rad dat met de hand bediend wordt. Hier nog geen elektrische motors, tractors of pompen… 

We zien dan ook veel mensen op het veld werken…  Naast de ossen worden hier ook kamelen ingezet om te helpen met het harde werk.

In Kumbhalgarh aangekomen checken we in in ons hotel en vertrekken naar het fort. Het fort is vanaf geen enkele secundaire weg te zien. Je moet er via de bergen echt naar toe rijden… En toch is het heel groot! Het staat boven op een heuvel. 

Langzaam stijg je, trappen, steile weggetjes,…  Het is precies een beetje in verdiepingen gebouwd en op iedere verdieping is wel iets te zien.  

De weg naar boven is omringd door bomen, bloemen, tuintjes… en dat maakt het iets minder lastig… alhoewel? Eenmaal boven heb je een prachtig zicht op de omliggende bergen en de omringende muur.

De enige gebouwtjes die je ziet is een klein dorpje binnen de fortmuren en vele, vele tempeltjes… voor de rest alleen maar natuur... De muur herbergt 350 aparte tempel. Ook binnen het fort zijn een aantal tempels. We nemen een kijkje in de Kali tempel nadat een oud vrouwtje binnen roept. 

Veel is er niet te zien want het is er aardedonker! Maar ergens ontwaar je toch de ogen van Kali  Maa… De muur van het fort heeft een lengte van 38 km, en schijnt daarmee na de muur in China, de grootste vestigingsmuur te zijn… Indrukwekkend… Na het fort wandelen we nog naar enkele tempeltjes en keren tenslotte via de vestigingsmuur terug.

’s Avonds gaan we er nog eens langs om op een plaatsje in het veld te kijken naar het verlichtte geheel. Mooi, het ziet er in het donker nog grootser uit!