Op naar Maleisië...

Deze morgen langzaam opgestaan. Bij het ontbijt vragen we onze 'huisdame' nog eens naar de bus naar het vliegveld. Op internet lijkt het dat er tussen 10u30 en 13u geen enkele bus rijdt... En we zijn te laat om de bus van 10u30 nog te halen want we moeten nog verder pakken en het is nog een eindje stappen... De bus van 13u is te laat voor ons vliegtuig... Dan moeten we maar een dure taxi pakken... Maar die lieve dame heeft een oplossing, verder ontbijten en daarna brengt ze ons zo maar met haar auto naar de busterminal! Lief hé! Als we ooit terug naar Phuket gaan gaan we er zeker weer langs, het was echt een kleine, gezellige guesthouse (4 kamers).

Vanwege het drukke verkeer komen we rond 12u15 op de luchthaven aan. Iets te vroeg om in te checken. We besluiten nog maar een hapje te gaan eten en al snel daarna kunnen we onze bagage afgeven. Het vliegtuig heeft echter een half uurtje vertraging, dus wachten geblazen en ondertussen 'mensen kijken'. 

We mogen even later boarden... Hihi, via een klein trapje in de deur van het toestel stappen we in... enkele miniscule trapjes... 

Het vliegtuigje kan maar een 50-tal mensen vervoeren. Het is dus heel wat kleiner dan de grote machines die we gewoon zijn. We zitten net bij de schroef... 'Als die lost', zegt Roswitha... 'Dan wordt dat Belgisch gehakt' zeg ik! 

We stijgen op en vliegen boven de kustlijn en zee... Het uitzicht is mooi want heel hoog vliegt dat ding niet. 

Opeens zien we de vorm van Koh Phi Phi onder ons langs glijden... Tja, een tijdje geleden stonden we daar nog aan de grond op dit eiland... 

En dan opeens komt Penang in zicht. De kapitein laat weten dat hij de landing inzet... en dat voelen we... Het toestel draait, gaat helemaal schuin en daalt ondertussen behoorlijk snel. We stevenen op de landingsbaan af maar zitten nog steeds behoorlijk hoog... Ik vertel net aan Roswitha dat hij nog eens ferm zal moeten dalen als hij zijn tweede duik neemt... Ik kan het niet helpen, maar ik geniet ervan! Spannend!
Wanneer we uit het vliegtuig stappen staat de 'bagageruimte' open en ja hoor we zien daar zo één van onze reiszakken liggen... 

Nu nog door de immigratie en even onze vingerafdrukken laten nemen... We zullen hier braafjes moeten zijn! We krijgen een visum van 90 dagen en zijn een beetje triest dat we het niet kunnen op gebruiken... We zouden nog lang kunnen reizen...
Met de airportbus naar Georgetown, de Komtartoren. Van daar uit nemen we voor 3 euro een taxi naar ons hotel. Een echt westers hotel, het eerste op onze reis... Kleine maar comfortabele kamer, mooie badkamer... We slapen op de zevende verdieping en kijken uit over Penang. Onze bagage vliegt in de kamer en we gaan op stap naar de komtartoren om daar te lunchen in... de pizzahut!

Buiten begint het te regenen, te bliksemen en te donderen... Dus eerst nog een spelletje Yatzee en daarna als het wat minder regent terug. Intussen is het donker en leuk om uit het raam naar de vele lichtjes te kijken...