Exotisch met een vleugje Franse invloed...

Ondertussen hebben we al heel wat kilometers in de benen. We wandelen door Luang Prabang van voor naar achter en van links naar rechts...
Wat direct opvalt zijn het grote aantal tempels met monnikenverblijven. In de stad zouden zo'n 45 tempels nog volop worden bewoond. De monniken zijn vaak jonge jongens... Vandaag was ik er nog met eentje aan het praten, dertien jaar was hij en hij woonde er al drie jaar... Van echte keuze is dus geen sprake...
Inmiddels zijn we ook verhuisd naar de andere kant van het schier-eilandje gevormd door de Mekong en de Nam Khan rivier. Nu kijken we uit op de Nam Khan, een schitterend uitzicht! 

Oorspronkelijk was ons plan om naar Nong Khiaw te varen voor een verblijf van drie nachten... Ik wilde persé de lange boottocht over de Mekong maken... 8 uren varen in een mooi landschap! Maar hier aangekomen bleek dat de boot niet vaart vanwege de bouw van een dam... Geen boottocht dus en we hadden geen zin om dan maar vier uur in een minivan te zitten... Dus weer een plekje zoeken in LP... en gevonden! Overmorgen gaan we terug naar Lao Lu Lodge, hier trouwens maar anderhalve km vandaan. 
Na het inchecken vanmorgen zijn we dus maar meteen op stap geweest op het 'schier-eilandje'... Mooie zichten langs de rivieren en zeker bij de samenvloeïng van beide! Het water ziet er lekker fris uit want zoals Roswitha het zegt: "'t is hier vandaag poepheet"!!! 

Rechtover de rivier ligt Wat Xieng Thong, een mooi geheel dat in tegenstelling tot vele andere wat's niet door de Chinezen geplunderd is in het verleden en ook niet gerestaureerd is. Deze authentieke tempel is dus nog net zoals vele jaren geleden...! En dat is mooi! 

Ondanks het feit dat het 'weer' een tempel is ziet deze er toch weer helemaal anders uit. Veel glitter en goud alom. Het dak van de sim heeft een speciale vorm en binnenin is alles in blauw/goud of rood/goud geschilderd... imposant! Op de muren staan weer hele taferelen... Boedhhisme en hindoeïsme gaan hier hand in hand... Je vindt er veel taferelen uit de Ramayana terug. Te veel om op te noemen maar laat de foto's spreken...

Na ons bezoek het sjaaltje weer netjes ingeleverd (zonder mocht ik er niet in). We keren ons naar de Mekong en laten ons door een bootsman overhalen een boottocht op de rivier te maken. Een grote boot, alleen voor ons, een uurtje varen voor 8 euro alles in!

Jonge monniken voetballen op de oever, kleine Laotiaantjes zwemmen in het water, vissers werpen hun netten uit... en wij genieten van dit alles!

 

Spijtig genoeg moeten we de hoge trap terug omhoog als de boot een uurtje later aanmeert... Pfff...

Bij het terugkeren naar ons hotel lopen we door een aantal straten die heel koloniaal aandoen... Overal Franse bakkerijen, Franse restaurants... très chique! Wat ons stoort is dat vele Fransen nog denken kolonialen te zijn! Engels kunnen ze niet en dus moeten de Lao maar Frans kennen... anders staan ze met grote manieren te pruttelen en uit de hoogte te doen... Hatelijk! Wij doen alsof we hen niet verstaan en denken er het onze van... 
We horen plots de gong klinken gevolgd door een monotoon gezang... In de drie wat's die we nog tegenkomen zijn de monniken aan het zingen. Het avondgebed is bezig! Een aparte sfeer heerst in de tempels... 

Je wordt er even stil van... Een mooie afsluit van onze dag!

Eerste kennismaking met Luang Prabang...

Gisteren zijn we door Mikael en Lee uitgewuifd. We vertrokken naar het busstation voor een lange rit naar Luang Prabang. Omdat we zo lang in Vang Vieng bleven en dus vroeg ons busticket konden vastleggen zitten we op plaats 1 en 2, helemaal vooraan! Leuk want wij houden er van zo veel mogelijk te zien tijdens onze bustrips... terwijl de meesten, zo niet bijna alle anderen liggen te slapen of op de tablet bezig zijn... We reden het karstengebergte uit, we lieten de Nam Song rivier achter ons en enige tijd later na Kasi reden we de bergen in... 

De weg slingerde als een slang rond de bergen, op en neer, rond en rond...

Vaak zaten we echt heel hoog en dan zag je de weg weer beneden je liggen... 

Bijna nergens een afrastering of iets wat er voor door kon gaan... spannend soms, vooral in de steile bochten als de bus de heftig de buitenkant van het al niet te brede weggetje nam... 
DE hoofdweg, één van de twee geasfalteerde wegen in Laos, maar met moeite breed genoeg voor twee bussen... We kwamen langs vele dorpjes, of gehuchtjes, enkele huisjes langs de weg... op palen gebouwd want de plaats was beperkt, de diepte onder zich en de rotsen voor zich... Wat een uitzicht hebben die mensen vanuit hun huisjes! Moet prachtig zijn, ze kijken zo op de valleien en bergen uit! 

Dames wassen zich aan de watertappunten langs de weg. Kinderen spelen gewoon op straat en lijken zich van de bussen en andere auto's niets aan te trekken... 

Kraampjes staan overal, iedereen tracht nog iets te verkopen. 
De bus stopte een aantal keer, plas- en kooppauze. Op één van die plaatsen kon je zelfs een drankje kopen gemaakt van alcohol met daarin berepoot... Sterkend zo schijnt het... Nee, bedankt! Ocharme die beer! 

Na een reis van een zevental uur met pauzes inbegrepen kwamen we in Luang Prabang aan. Nog snel met een gedeelde tuktuk naar het oude centrum want daar is onze nieuwe stek 'Lao Lu Lodge'. Een mooie nieuwe thuis met leuke, grote kamer... Ik val direct voor onze 'lavabo'... terwijl Roswitha uittestte als het bed zacht is en dat valt aardig mee!
Nog snel even naar de Mekong gaan kijken en via de avondmarkt een hapje gaan eten. Nog een biertje bij een spelletje yatzee en dan moe naar bed.

Deze morgen na ons ontbijt eerst even naar de ochtendmarkt in het straatje naast onze lodge. Je vindt er van alles. Groenten, verse vis, fruit, vlees... tot (geplofte) mollen toe (dat laatste moesten we wel even navragen hoor, blijkbaar hebben ze hier grote mollen en graven ze die uit voor op de BBQ... smakelijk)! Ook elexier gemaakt van alcohol, slang, duizendpoot, schorpioen... kortom alle gevaarlijk giftige wezens doet het hier goed... Zin in een glaasje?

We snuiven de sfeer langs de mighty Mekong rivier... Imponerend! 

We komen via enkele wats met alles erop en eraan! Veel goudkleurige deuren, schilderwerken. Allen versierd met de naga's (mythologische slangen)... 

Overal zie je monniken in oranje pij, veel kinderen en enkele volwassenen. In Luang Prabang zijn veel monnikenscholen... De jonge monniken maken graag een praatje, fier op het feit dat ze Engels spreken... of toch een beetje... 

We bezoeken verschillende wats en verschillende sims... Ze lijken een beetje op elkaar maar mooi zijn ze! Wat opvalt zijn de vele muurschilderingen aan de buitenzijde... Ze verhalen het leven in de hel (beneden) tot het leven in het nirvana (bovenaan)... Beelden werden gebruikt omdat de meeste mensen in die tijd nog analfabeet waren.  

De schrikwekkende beelden van de hel vinden we nogal vreemd voor zo'n vredelievende, vergevende godsdienst... 

We besluiten om Phousi Mount op te klimmen en de stupa maar vooral het uitzicht te gaan bewonderen. 

Een fikse klim omhoog... Eerst via een stijgend paadje tussen de bomen... 

Daarna beginnen de trappen, steil en bijna eindeloos! Gelukkig bieden de vele beelden langs de trappen ons wat afleiding!

Het resultaat is de moeite waard, een prachtig zicht op de rivieren en de stad met de bergen als achtergrond! We vinden er een plaatsje in de schaduw en blijven er wel zeker een twintigtal minuutjes van het panorama genieten! 

Terug naar beneden via een andere trappenrij... via de voetafdruk van Boeddha, via de monnikenschool...

Tijd voor een lekkere fruitshake om de batterijen en ons energieniveau weer op te laden! Mmmm lekker!

We wandelen nog wat door de straatjes van Luang Prabang, lopen hier en daar nog een wat binnen en komen uiteindelijk weer bij de nightmarket. De kleintjes leren het hier met de paplepel, hoe klein ook, ze zijn al mee naar de markt...

Een nieuwe t-shirt voor Roswitha en enkele lappen traditionele stof zijn het resultaat... 


Al bij al weer een dagje om te koesteren!