Exotisch met een vleugje Franse invloed...

Ondertussen hebben we al heel wat kilometers in de benen. We wandelen door Luang Prabang van voor naar achter en van links naar rechts...
Wat direct opvalt zijn het grote aantal tempels met monnikenverblijven. In de stad zouden zo'n 45 tempels nog volop worden bewoond. De monniken zijn vaak jonge jongens... Vandaag was ik er nog met eentje aan het praten, dertien jaar was hij en hij woonde er al drie jaar... Van echte keuze is dus geen sprake...
Inmiddels zijn we ook verhuisd naar de andere kant van het schier-eilandje gevormd door de Mekong en de Nam Khan rivier. Nu kijken we uit op de Nam Khan, een schitterend uitzicht! 

Oorspronkelijk was ons plan om naar Nong Khiaw te varen voor een verblijf van drie nachten... Ik wilde persé de lange boottocht over de Mekong maken... 8 uren varen in een mooi landschap! Maar hier aangekomen bleek dat de boot niet vaart vanwege de bouw van een dam... Geen boottocht dus en we hadden geen zin om dan maar vier uur in een minivan te zitten... Dus weer een plekje zoeken in LP... en gevonden! Overmorgen gaan we terug naar Lao Lu Lodge, hier trouwens maar anderhalve km vandaan. 
Na het inchecken vanmorgen zijn we dus maar meteen op stap geweest op het 'schier-eilandje'... Mooie zichten langs de rivieren en zeker bij de samenvloeïng van beide! Het water ziet er lekker fris uit want zoals Roswitha het zegt: "'t is hier vandaag poepheet"!!! 

Rechtover de rivier ligt Wat Xieng Thong, een mooi geheel dat in tegenstelling tot vele andere wat's niet door de Chinezen geplunderd is in het verleden en ook niet gerestaureerd is. Deze authentieke tempel is dus nog net zoals vele jaren geleden...! En dat is mooi! 

Ondanks het feit dat het 'weer' een tempel is ziet deze er toch weer helemaal anders uit. Veel glitter en goud alom. Het dak van de sim heeft een speciale vorm en binnenin is alles in blauw/goud of rood/goud geschilderd... imposant! Op de muren staan weer hele taferelen... Boedhhisme en hindoeïsme gaan hier hand in hand... Je vindt er veel taferelen uit de Ramayana terug. Te veel om op te noemen maar laat de foto's spreken...

Na ons bezoek het sjaaltje weer netjes ingeleverd (zonder mocht ik er niet in). We keren ons naar de Mekong en laten ons door een bootsman overhalen een boottocht op de rivier te maken. Een grote boot, alleen voor ons, een uurtje varen voor 8 euro alles in!

Jonge monniken voetballen op de oever, kleine Laotiaantjes zwemmen in het water, vissers werpen hun netten uit... en wij genieten van dit alles!

 

Spijtig genoeg moeten we de hoge trap terug omhoog als de boot een uurtje later aanmeert... Pfff...

Bij het terugkeren naar ons hotel lopen we door een aantal straten die heel koloniaal aandoen... Overal Franse bakkerijen, Franse restaurants... très chique! Wat ons stoort is dat vele Fransen nog denken kolonialen te zijn! Engels kunnen ze niet en dus moeten de Lao maar Frans kennen... anders staan ze met grote manieren te pruttelen en uit de hoogte te doen... Hatelijk! Wij doen alsof we hen niet verstaan en denken er het onze van... 
We horen plots de gong klinken gevolgd door een monotoon gezang... In de drie wat's die we nog tegenkomen zijn de monniken aan het zingen. Het avondgebed is bezig! Een aparte sfeer heerst in de tempels... 

Je wordt er even stil van... Een mooie afsluit van onze dag!