Een dagje de bergen in naar een Hmongdorp...

Bij ons vertrek van ons tweede guesthouse hebben we snel nog een dagtrip geboekt bij hun 'taxidriver'. We hadden gelezen op een blog dat hij mensen naar de Hmong-dorpen in de bergen gebracht en dat idee leek ons wel leuk! We wilden de tribes nog eens bezoeken na ons avontuur in Vietnam. We konden kiezen, de meer toeristische dorpen of een dorp hoog in de bergen... De keuze was snel gemaakt (ook al was de ritprijs een stuk duurder)... we willen naar de bergen! Hij vraagt ons wat snoep te voorzien voor de kinderen en eventueel ook voor het schooltje. Onderwijs staat in het landelijke Laos nog op een heel klein pitje... De lieve man is tevreden over de deal en brengt ons prompt terug naar ons eerste guesthouse... niet in de hitte wandelen dus! Na ons gerief weer uitgepakt te hebben en ietwat verfrist gingen we op zoek naar pennen en schriften... Moordend... want nergens vind je die! Maar... enkele kilometers verderop is Pusi-market en ja hoor... daar konden we alles vinden!

Deze morgen vertrekken we om kwart voor acht en gewapend met een vijftigtal schriften, pennen, ballonnen en snoep naar het bergdorp. We rijden een eindje langs de zelfde weg als bij onze aankomst uit Vang Vieng... maar dan draaien we een weggetje in die naar het achterland leidt. De taxi's hier zijn eigenlijk open bestelwagentjes, weliswaar met 2 bankjes aan weerszijden. Het stoffige weggetje zorgt er al snel voor dat we precies twee stofduivels zijn! Maar een mens moet er wat voor over hebben hé! 

Nog even verder slaan we een kleine weg naast de bergflank in en kronkelen langs de berg omhoog. We lijken de beschaving achter ons gelaten te hebben want in de eerste twintig minuten komen we geen mens meer tegen... Alleen maar een prachtige natuur! 

Op een bepaald punt moeten we zelfs een steil eind omhoog wandelen, de auto raakt er anders niet! Prima, want intussen kunnen we enkele foto's maken...

Terug de 'taxi' in voor de laatste twee kilometer. In de verte komt een bromfiets... er wonen hier toch nog mensen! Welkom back in de bewoonde wereld!
Even later rijden we het dorpje binnen. Kindjes alom...

Taxi aan de kant en op stap. 
Eerst en vooral gaan we naar het schooltje. Een houten gebouwtje met enkele klaslokalen, hier en daar een tafeltje en een bankje. Aan de wnd hangen posters die laten zien hoe en wanneer je je handen moet wassen, Laotiaans didactisch materiaal! 

Het alfabet hangt er getekend door de kinderen. Maar kinderen zijn er niet te bespeuren... dom van ons, 't is zondag! We vragen waar de plaatselijke leraar woont en geven hem de schriften en de pennen... morgen kan hij ze verdelen. We lopen langs de koffieplanten. De planten hebben bitter weinig zaden en de oogst zal heel magertjes zijn... De Hmong-people teelden vroeger heel veel opium maar de staat verbiedt dit nu en laat hen overschakelen naar andere teelten... We hebben de indruk dat de koffieteelt hen niet erg nauw aan het hart ligt en dat de opium nog ergens verscholen in de jungle buiten het dorp weelderig groeit!

We lopen door de koffieplantage terug naar het dorp. Mannen zijn de darmen en maag van een koe aan het spoelen bij een watertappunt. Er is feest vandaag en er is een koe geslacht. Het feest is er voor moeder en vader... meer kunnen we er niet van maken. Een groep dames zit een eindje verder te keuvelen. Een groep mannen nog iets verderop. In het huis zien we weer andere dames aan de potten staan, ze zijn aan het koken... Een jongen (de enige die een beetje Engels spreekt) komt ons begroeten en uitnodigen voor het feest later op de dag... We mogen aanschuiven als we het wensen... 

Maar na het zien van de darmen en even verder de koeienkop hebben we daar nu niet direct zin in...
Ja, want de koe of wat er van restte werd een eindje verder door de jonge mannen in stukjes gehakt met hun grote messen. De kop keek ons nog aan, en grote potten vlees stonden al op het vuur!

We stappen verder het dorp in. Vele kinderen komen aangelopen maar nog meer kinderen kijken nieuwsgierig en schuchter van achter een hut of boom... 

De snoep en de ballonnen maken toch heel wat lachjes los!

We voetballen wat met de jongens, spelen verstoppertje met de kleintjes... en nemen foto's. Een groep jongens, lagere school leeftijd komen uit de jungle met kruisbogen en pijlen... ze jagen op vogels. 

'Lao people eat everything!' zegt onze driver... Mensen uit de stad Luang Prabang maken vaak speciaal de tocht naar een bergdorp om er die dieren te kunnen kopen! Smakelijk! Overal in het dorp staan grote stenen kruiken waar men het regenwater in opvangt tijdens het natte seizoen. 

Vroeger was dit de enige watervoorziening, nu zijn er gelukkig al een paar watertappunten die het frisse, zuivere bergwater dichterbij brengen! 

De hutten zijn echter nog steeds uit riet, bamboe of hout gemaakt. De nieuwere hebben al een golfplaten dak en ieder huis heeft bijna een schotelantenne... 

Velen dragen nog de gebruikelijke zwarte, indigo Hmong-kledij.

Steeds opnieuw zien we mensen uit de jungle komen, gepakt of 'gemand'... wat ze bij hebben is een raadsel. Zelfs kleine paardjes dragen volle manden mee...

Uiteindelijk nemen we afscheid van het dorpje en keren terug naar de eerste weg waar we nog even stoppen om een bezoekje te brengen aan een Camu dorp. De bewoners zijn mensen uit Cambodja... Hier is geen lopend water en moet men dagelijks 20 minuten bergafwaarts naar de rivier om water te halen. Het leven hier lijkt nog stukken harder dan bij de Hmong... Jongens spelen met een tol en lijken er heel wat lol mee te beleven de andere zijn tol omver te kegelen. Ze maken de tollen trouwens zelf met grote, gevaarlijke messen!

De huizen in het Camu dorp staan op paaltjes... zo zie je maar, elke gemeenschap heeft zijn eigenheden.

Tijd om te lunchen. Ons broodje die we deze morgen lieten maken zal ons smaken! We stoppen aan de rand van een riviertje, bij een kleine versnelling. We kunnen er zwemmen maar hebben niks bij... jammer! 

Jonge mannen hebben er net honingraten uit de boom geplukt. Verse junglehoning! Onze driver koopt een grote raat, met honing en enkele bijen er bovenop! 

Andere jongens vingen wat kleine visjes die ze nu op een zelfgemaakt vuurtje tussen een gespleten bamboestok roosteren. De staartjes zwieren heen en weer als ze de hitte voelen... verser kan dus niet! 

Ook gevangen krabben worden geroosterd... Wij houden het bij ons broodje!
Nog een stop bij een Lahu dorp langs de weg. Het enige dorp van de drie waarbij een tempel staat. Maar de monniken slapen vanwege de hitte... wij niet hoor! Even nog snel een toertje door het dorp... 

Op de terugweg staat nog een bezoekje aan de 'papiermakerij' en weverij op het programma... Goed om te zien maar wel wat commerciëler uitgebaat!
De laatste stop is de peace stupa... De gouden stupa die je kon zien van Phousi Mount.
Terug in Lao Lu Lodge nemen we snel een goede douche... Ons haar is stijf van het stof! Na drie keer wassen voelt het wat beter aan! Alle kleren vliegen in het zeepsop en de wasverzachter... 
De sporen zijn uitgewist maar wij dragen de prachtige herinneringen mee!