Praktische zaken moeten ook geregeld worden...

Na een rustige dag van wat lezen, rondkuieren, spelletjes spelen en veel 'mensen' kijken komen vandaag de praktische zaken bovendrijven...
Ons visum loopt tot 3 november maar moet nog tijdig verlengd worden... Via internet gaan we op zoek waar we daarvoor terecht kunnen. Bij de immigration office in Damside... maar eerst moet een online aanvraag ingediend worden...
Wat foefelen met de pasfoto's die we nu opeens als jpg-bestand moeten kunnen online invoegen, ... dus foto nemen, verkleinen en in pasfotoformaat gieten...
Uiteindelijk krijgen we bericht dat de application goed ontvangen is... Eerst nog even langs bij een internet-café, zij blijken de enigen met printer en kopiemachine te zijn... De nodige documenten afprinten en een paar kopies van ons paspoort en de huidige visum. 

Met de taxi naar de immigration office en alles netjes indienen... We mochten na betaling nog even rondwandelen want die sticker in onze pas kleven duurt hier zo'n uurtje... Een eindje verderop was een klein lokaal restaurantje (als je het zo kunt noemen) dus vroegen wij een milk coffee, maar dat hadden ze niet, dan maar een cola... Ons kaartspel take5 werd bovengehaald en met heel veel toeschouwers speelden wij enkele spelletjes. Interesse alom... We hadden ook nog de kans om wat extra tips te vragen i.v.m. uitstapjes. 

We houden er nl. niet van alles via de bestaande reisbureau's te regelen. Bussen kun je hier ook niet makkelijk nemen en wegen zijn er ook niet overal! Vaak heb je een mooi uitzichtpunt maar moet je er eerst 7 uur naar toe klimmen... Schitterend, maar momenteel niet voor ons... Onze kuiten doen nog pijn van de sterke afdaling van Sarangkot! We kregen een aantal tips om met enige moeite toch op heel mooie plekjes te komen... Gaan we zeker doen de volgende dagen! 
Na een uurtje terug naar de office en ja hoor, onze passen met extra visum lagen klaar. Tot 18 november kunnen wij in Nepal blijven!


Op de terugweg even gestopt bij de kapper... Nu of nooit... en even later zat ik al in de kappersstoel. 

We proberen uit te leggen hoe we het wensen, maar die lieve heer begint daar maar te knippen en in een recordtempo is mijn haar riebediebie... Intussen weten we ook al dat hij uit Bihar in India komt. Na de snit begint hij mijn hoofd en nek te poederen, de haartjes weg te nemen met een zachte borstel en handdoek en op de koop toe krijg ik nog een ferme hoofd- en nekmassage... Zalig! Alleen het haar is een beetje hoog kort opgesneden, maar het groeit wel terug... Even wennen!
Na 500 roepies (4 euro) betaald te hebben gaan we weer de straat op, kortgewiekt!

Ik heb me ook laten verleiden om een losse broek en simpel bloesje te laten maken... In mijn maat kun je hier echt niets kopen, dus maten opnemen.

Morgenavond zou het af zijn... We zijn nieuwsgierig... De beige broek wordt gemaakt van een mengeling van hennep en katoen en zit lekker fris. Het wit hemdje is nog lichter. 

Langs het meer terug, hier en daar nog eens een winkeltje binnen stappen en rondkijken. Roswitha even passen...

De gebruikelijke stop bij onze lassi-man: guave-lassie please... mmmmm...
En terwijl we onze lassi drinken begint het hier opeens fel te regenen. Oeps, een beetje nat komen we in onze kamer aan, vlug een douche en dan maar even denken wat we deze avond gaan eten...